به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم،عدم پرداخت حق و حقوق بیمه کارگران شاغل در برخی مطب‌ها و دفاتر از مشکلاتی است که بسیاری از کارگران با آن مواجه هستند.همین موضوع باعث می‌شود که این دسته از کارگران پس از سال‌ها کار و تلاش، هرگز طعم بیمه و بازنشستگی و آتیه ای مطمئن را نمی‌چشند.

 کارگران زن بیشتر در معرض قرار گرفتن  در کارگاه‌های بدون بیمه هستند که کافرمایان آنها بعضاٌ به بهانه اینکه کارگران زن رضایت داده اند تا بدون بیمه کار کنند از مسئولیت خودسرباز می‌کنند.

این دسته از کارگران از سازمان بیمه گری همچون تأمین اجتماعی گله مندند و اینکه این سازمان هیچ برای بازرسی از دفاتر و کارگاه‌ها کمتر از ۱۰ نفرندارد و  هیچ اقدامی‌نمی‌کند و همین موضوع باعث سوء استفاده برخی کارفرمایان از کارگران شده است.

بر اساس آمار اعلامی  از سوی موسسه‌های مالی سازمان پژوهشی تامین اجتماعی، زنان ۸۰ درصد شاغلان بدون بیمه در  سال ۹۶ را به خود اختصاص داده اند که شامل مشاغل خانگی و کارگاه‌ها می‌شود.

زنان کارگر نخستین قربانیان بحران‌های اقتصادی محسوب می‌شوند و هرگاه برنامه اخراج یا تعدیل نیرو پیاده سازی می‌شود، زنان در صف اول قرار دارند و بسیاری از کارفرمایان معتقدند که زنان در صورت ازدواج و بارداری بهره وری کمتری دارند و با وجود تجربه و مهارت لازم، کنار گذاشته می‌شوند. 

بررسی جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر سال ۹۷ نشان می‌دهد، ۴۰٫۵درصد جمعیت در سن کار و از نظر اقتصادی فعال بوده اند؛ یعنی در گروه شاغلان و بیکاران قرار گرفته اند. همچنین نتایج مزبور بیانگر این است که نرخ مشارکت اقتصادی در این دوره زمانی بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی کمتر بوده است. 

سال گذشته ۳۸٫۶ درصد زنان ۱۵ تا ۲۹ ساله بیکار بودند و این رقم نسبت به سال پیش از آن۱٫۸ درصد کاهش یافته، در حالی که در سال ۹۶ حدو د۲۱٫۲ درصد مردان ۱۵ تا ۲۹ ساله بیکار بودند. سهم جمعیت بیکار زنان ۱۰ ساله و بیشتر و نیز فارغ التحصیلان آموزش عالی از کل بیکاران ۶۵٫۹درصد و در مردان ۲۶٫۱درصد ثبت شد. 

سال گذشته اشتغال زنان در بخش خدمات با رقم ۵۳٫۴ درصد نسبت به بخش کشاورزی و صنعت بیشترین رقم را داشت و نسبت به سال پیش از آن ۹۶رشد یک درصدی نشان می‌دهد، اشتغال زنان در بخش‌های صنعت و کشاورزی در سال ۹۷ به ترتیب ۲۶٫۹ و ۱۹٫۷ درصد است. 

نرخ بالای بیکاری زنان یک روی سکه و روی دیگر آن مشکلات و معضلاتی است که زنان کارگر با آن روبرو می‌شوند. به گفته کارشناسان و کارگران زن، دستمزد به مراتب ناچیز آنها نسبت به همتایان مرد با وجود کار یکسان حتی بیشتر، رده‌های پایین شغلی با وجود داشتن شایستگی، دانش و تخصص‌های لازم و نبود امنیت شغلی مهمترین معضلات زنان کارگر است. یکی از مطب‌های پزشکی در شهر که تنها ۵ نیرو دارد از جمله واحدهایی است که کارگرانش بدون بیمه با وجود شرایط سخت مجبور به فعالیت هستند.

خانم مومنی یکی از کارگران قراردادشفاهی در این مطب است . او از نبود تعهد برخی کارفرمایان برای پرداخت بیمه کارگران گله مند است بیان می‌کند که حدود ۱۰سال است که در این مطب مشغول فعالیت است اما خبری از بیمه و مزایای قانون کار نیست.

وی که بسیار از این وضعیت نگران است، اضافه می‌کند: خانواده‌های ما نیز انتظاراتی از ما دارند اما به دلیل نداشتن امنیت شغلی و اینکه هیچکس به فکر بیمه و امنیت شغلی ما نیست، همیشه با چالش‌های اقتصادی مواجه هستیم.

این زن کارگر می‌گوید: از ترس بیکاری مجبور به کار کردن با شرایط دشوار هستم. کارفرما به بهانه‌های مختلف از مسئولیت خود سرباز می‌کند و ماهیانه مبلغی اندک به عنوان حق بیمه به ما می‌دهد تا دیگر اعتراضی نکنم. انتظارمان از مسئولان تأمین اجتماعی این است که بازرسی کنند چرا کارگاه‌های کمتر از ۱۰ نفر هیچ گاه بازرسی نمی‌شود.

* کارفرمایان از کارگران بیگاری می‌کشند

یکی دیگر از کارگران که خود را رضایی معرفی می‌کند می‌گوید: دولت و مجلس به عنوان متولیان اصلی مملکت هیچ فکری به حال کارگران نمی‌کنند و همین موضوع موجب شده است که کارفرمایان با پرداخت نکردن حق بیمه آنان، بزرگترین مشکل را برایشان ایجاد کنند.

وی ادامه می‌دهد: هیچکس مشکلی از کارگران حل نمی‌کند و دولت نسبت به کارگران، بی عاطفه و مجلس نیز بی خیال است اما همیشه کارگران در تمام صحنه‌ها حضور داشته و دارند.

رضایی می‌گوید: بسیاری از کارگران به خاطر عدم بازرسی از کارگاه‌ها از سوی کارفرما به بیگاری گرفته شده اند و در برخی کارگاه‌ها نیز حق بیمه کارگران پرداخت نمی‌شود و حتی حقوق آنان با تاخیر چندماهه داده می‌شود.حدود ۱۵سال است که مشغول کار هستم با کارفرمایان مختلفی همکاری داشته ام اما هیچ کدام بیمه نکرده اند و من همواره با مشکلات متعددی در هزینه درمان،مرخصی زایمان،سنوات روبرو بوده ام.

وی تصریح می‌کند: از آنجا که بازرسی از کارگاه‌های کمتر از۱۰ صورت نمی‌گیرد، بسیاری از کارفرمایان کارگران بالای ۳۰ سال را استخدام نمی‌کنند چون می‌دانند اکثر افراد زیر ۳۰ سال، مجرد هستند و بالطبع به دلیل عدم تشکیل خانواده، هیچ تعهدی به خانواده ندارند و از این طریق می‌توانند از این افراد سواستفاده کنند.

رضایی ادامه می‌دهد: چرا باید تامین اجتماعی بازدید از کارگاه‌های کمتر از ۱۰ کارگر را نداشته باشد و کارفرمایان از این طریق هرکاری دوست داشته باشند انجام دهند و یا کارگر را به بیگاری بکشند یا حق بیمه شان را پرداخت نکنند.

مطابق اظهارات قائم مقام سازمان تأمین اجتماعی کارفرما حتی در صورت رضایت کارگر نمی‌تواند او را بیمه نکند.

 قائم‌مقام سازمان تامین اجتماعی با بیان اینکه رد و بدل کردن برگه قرارداد سفید، نافی مسئولیت بیمه‌ای کارفرما در قبال کارگران خود نیست حتی اگر کارفرما برگه‌ای گرفته باشد و هر نوع قراردادی با کارگر خود داشته باشد اگر رابطه دستمزدبگیری برقرار باشد باید کارگران خود را بیمه کند تا مشمول جریمه نشود.

 محمدحسن‌زدا  درباره قراردادهای سفیدامضایی که در ابتدای کار توسط برخی کارفرمایان از کارگران مبنی‌بر نداشتن هیچ حقی گرفته می‌شود گفت: برخی کارگران ناچار می‌شوند وقتی شروع به‌کار می‌کنند برگه سفیدی به کارفرما بدهند مبنی‌بر آنکه هیچ حقی ندارند و همه حق و حقوق خود را گرفته‌اند. این کار به‌لحاظ روابط کار صحیح نیست و اگر کارگری به ادارات کار مراجعه کند قابل پیگیری و حل است.

قائم‌مقام سازمان تامین اجتماعی با بیان اینکه رد و بدل کردن این برگه سفید، نافی مسئولیت بیمه‌ای کارفرما در قبال کارگران خود نیست گفت: حتی اگر کارفرما برگه‌ای گرفته باشد و هر نوع قراردادی با کارگر خود داشته باشد اگر رابطه دستمزدبگیری برقرار باشد باید کارگران خود را بیمه کند تا مشمول جریمه نشود.

او ادامه داد: برخی کارفرمایان تصور می‌کنند که در صورت رضایت کارگر می‌توانند وی را بیمه نکرده و مسئولیتی هم متوجه‌شان نخواهد بود اما اینطور نیست و بر اساس قانون، بیمه امری اجباری بوده و مسئولیت آن بر عهده کارفرماست.

انتهای پیام/

مشاوره رایگان اینترنتی بیمه عمر